Φταίνε ο καύσωνας, οι διακοπές που όσο πλησιάζουν τόσο πιο μακριά φαίνεται να είναι, οι εκπτώσεις που απέχουν από το ιδανικό του 70%, τα πλοία που πέφτουν σε υφάλους, οι επαναλήψεις των σίριαλ που ήδη άρχισαν στην τηλεόραση. Ολη αυτή η εισαγωγή γίνεται απλά και μόνο για να στρώσει το δρόμο (ή να προετοιμάσει το έδαφος, όπως τόσο κλισέ επαναλαμβάνουμε) για λίγη καλή, εποικοδομητική, ψυχαναλυτική γκρίνια.
* Ποτέ δε φοβήθηκα τόσο για τη ζωή μου στην εθνική οδό. Παρασκευή βράδυ, με κίνηση αυξημένη, να τρέμω βλέποντας όλα αυτά τα φορτηγά να κυκλοφορούν άνετα στους δρόμους, κάνοντας εφιαλτικά προσπεράσματα και καταλαμβάνοντας όλες τις λωρίδες. Με νοσταλγία σκέφτομαι τα προηγούμενα καλοκαίρια, που τα Σαββατοκύριακα τα φορτηγά πέρνανε ρεπό και η καρδιά μου ήταν στη θέση της και όχι στην Κούλουρη (είναι εξακριβωμένο, η γκρίνια ταιριάζει με τις φράσεις-κλισέ). Η αλαζονεία των οδηγών φορτηγών, που αισθάνονται πως το μέγεθος του οχήματός τους τους καθιστά νικητές σε έναν παράλογο και ψυχολογικής ερμηνείας αγώνα δρόμου, φοβάμαι πως θα στείλει πολλούς από εμάς είτε στο νοσοκομείο είτε στο κοντινότερο φαρμακείο για βαλεριάνες.
* Δεν κάνω οικολογικό ακτιβισμό ούτε είμαι μέλος κάποιας οικολογικής οργάνωσης, όμως δεν μπορώ να μη βγαίνω από τα ρούχα μου (πάμε για ρεκόρ κλισέ σήμερα) κάθε Κυριακή, όταν τόνοι χαρτιού καταστρέφονται για να τυπωθούν εφημερίδες, ένθετα, διαφημιστικά και να τυλιχτούν σε ομορφότατα πλαστικά. Τέτοια σπατάλη, τέτοιο ανασήκωμα των ώμων απέναντι στο προφανές! Και -όχι- η ανακύκλωση δεν κατευνάζει την ενοχική έξαρση για τα δάση που καταστρέφονται.
* Ακούω φήμες, λάσπες, μυθιστορηματικές κακίες που προσπαθούν να καταστρέψουν ανθρώπους που ξεχώρισαν, έγιναν προφήτες και ηγέτες μαζί στον κλάδο τους. Θυμώνω τόσο, που σκέφτομαι πως δεν αρκεί να τιμωρηθούν από τη δικαιοσύνη. Θα αρχίσω να εξαπολύω κατάρες, κατά προτίμηση στην πανσέληνο του Αυγούστου, που μαθαίνω ότι θα είναι η πιο επικίνδυνη του έτους (μπρρρ).
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment