Εργα 14 σύγχρονων Ευρωπαίων ζωγράφων στο Μουσείο Φρυσίρα
 | Arie van Geest, «The anti-image dwarf», 2006. |
Πιστό στη βασική αρχή αναζήτησης των νέων δρόμων της ζωγραφικής και ανάδειξης των καινούργιων εικαστικών δυνάμεων, το Μουσείο Φρυσίρα στη νέα του έκθεση, που θα διαρκέσει ως τις 27 Ιουλίου, παρουσιάζει έργα 14 σύγχρονων Ευρωπαίων ζωγράφων, σε μια χαρτογράφηση της μελλοντικής σκηνής της τέχνης.
 | Arie van Geest, «The Collector», 2006. |
Ξεχωρίζουν ήδη για τις πρωτοποριακές τους ιδέες και τη διάθεση πειραματισμού, στοιχεία εμφανή στα έργα τους που περιλαμβάνονται στην έκθεση «The New Force of Painting, Γόνιμες αντιπαραθέσεις στη σύγχρονη ευρωπαϊκή πρωτοπορία», που παρουσιάζεται στα δύο κτήρια του Μουσείου Φρυσίρα. Το σύνολο των έργων των 14 ζωγράφων της έκθεσης αποτελούν τα πρόσφατα αποκτήματα της συλλογής Φρυσίρα.
 | Aριστερά: Frederique Loutz, Ατιτλο, 2005. Δεξιά: Asgar - Gabriel, «The last conquerors», 2007. |
Πρόκειται για μια έκθεση καλειδοσκόπιο των νέων Ευρωπαίων καλλιτεχνών που «ανήκουν καταχρηστικά σ' αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί πρωτοπορία, για να αντιδιαστείλει την καινοτομία του έργου τους και την αυθεντικότητα του καλλιτεχνικού τους οράματος σε σχέση με τις ήδη υπάρχουσες τάσεις στο καλλιτεχνικό προσκήνιο της γηραιάς ηπείρου».
 | Αριστερά: Florian Merkel, «Aufschaung Kopie», 2007. Δεξιά: Grzegorz Wnek, «Descent», 2007. |
Συγκεκριμένα, στην έκθεση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Mateo Andrea (Γαλλία), Daryoush Asgar/Elizabeth Gabriel (Αυστρία), Bogumil Ksiazek (Πολωνία), Κatinka Lampe (Ολλανδία), Frederique Loutz (Γαλλία), Marcin Maciejowski (Πολωνία), Andrea Martinelli (Ιταλία ), Florian Merkel (Γερμανία), Attila Scucs (Ουγγαρία), Aleksandar Stankoski (FΥΡΟΜ ), Alexander Tinei (Μολδαβία), Arie van Geest (Ολλανδία), Grzegorz Wnek (Πολωνία), Xiang Shi (Γαλλία).
 | Bogumil Ksiazek, «Transgressive Seance I», 2007. |
Εχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δει κανείς τα ερωτήματα που προσπαθεί να απαντήσει αυτή η έκθεση, μέσω της παρουσίασης των έργων ζωγραφικής. Αναφέρει χαρακτηριστικά η επιμελήτρια της έκθεσης, Χριστίνα Σωτηροπούλου, στο κατάλογο της έκδοσης: «Ενώ διανύουμε ήδη τα τελευταία χρόνια της πρώτης δεκαετίας του εικοστού πρώτου αιώνα και βρισκόμαστε εν τω μέσω ενός αδιαμφισβήτητου τεχνολογικού και επιστημονικού θριάμβου χωρίς προηγούμενο, το ερώτημα, αναφορικά με το ποιες είναι οι διαφαινόμενες μελλοντικές κατευθύνσεις της σύγχρονης τέχνης και αν αυτή μπορεί ακόμη να ανταποκριθεί με επιτυχία στα δεδομένα και τις απαιτήσεις της νέας εποχής, εμφανίζεται πιο επίκαιρο από ποτέ. Η ιδιαίτερη μάλιστα σημασία, που απορρέει από το γεγονός πως δεν θέτει απλά υπό ενδελεχή εξέταση το είδος, την αποτελεσματικότητα και τις μεθόδους της σύγχρονής της ζωγραφικής, αλλά δεν διστάζει να επεκταθεί ακόμη και στην ίδια την αναγκαιότητα της ύπαρξής της στη σύγχρονη κοινωνία, καθώς επίσης και στις δυνατότητες αυτής της κοινωνίας να τη συνθέσει να την ανανεώσει ή έστω απλώς και μόνο να την κρατήσει επίκαιρη και ζωντανή.»
 | Attila Scucs, «Observers», 2004. |
Η έκθεση πρωτίστως ενδιαφέρεται να ανιχνεύσει τις ευοίωνες προοπτικές της σύγχρονης ζωγραφικής, όπως απεικονίζονται στα έργα των καλλιτεχνών της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης. «Καταθέτουν τις προτάσεις τους για τις πιθανές μελλοντικές διαδρομές που θα μπρούσε να ακολουθήσει η εικαστική δημιουργία στον ευρωπαϊκό χώρο τα επόμενα χρόνια. Οι προτάσεις αυτές, πότε συγγενείς και πότε εκ διαμέτρου αντίθετες, αντιπαρατίθενται στο πλαίσιο αυτής της έκθεσης, προκειμένου να αποκαλύψουν εντέλει μια άγνωστη ακόμη στο κοινό εικόνα της σύγχρονης ζωγραφικής.»
 | Xiang Shi, Σειρά πορτρέτων, 2006. |
Φυσικά δεν ήταν λίγες οι δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπιστούν κατά το σχεδιασμό αυτής της έκθεσης. Οπως σημειώνει η κυρία Σωτηροπούλου, οι περιορισμοί εκ πρώτης όψεως είναι πολλοί. «Γεωγραφικοί, πολιτικοί, εθνικοί, ακόμη και ιδεολογικοί διαχωρισμοί που πολύ συχνά είναι δυνατό να εξελιχθούν σε ανασταλτικούς παράγοντες της όποιας διάθεσης επικοινωνίας και καλλιτεχνικής συνδιαλλαγής. Στην πορεία, όμως, αποδείχτηκε πως τίποτε δεν μπορεί να σταθεί ικανό να ανακόψει τη δυναμική ροή του νέου καλλιτεχνικού ρεύματος.»
 | Αριστερά: Andrea Martinelli, Πορτρέτο, 2002. Δεξιά: Katinka Lampe, Ατιτλο, 2004. |
Το συμπέρασμα της επιμελήτριας και προφανώς των υπευθύνων της συλλογής Φρυσίρα είναι πως η σύγχρονη ζωγραφική όχι μόνο εξακολουθεί να έχει λόγο ύπαρξης, αλλά πολύ περισσότερο μπορεί και διεκδικεί με αξιώσεις ακόμη και την πρωτοκαθεδρία σε σχέση με τους υπόλοιπους τρόπους της σύγχρονης καλλιτεχνικής έκφρασης, χάρη σε μια νέα δύναμη που φαίνεται να αναβλύζει από μέσα της. Την έκθεση συνοδεύει δίγλωσσος κατάλογος.
* Μουσείο Φρυσίρα, Μονής Αστερίου 3 και 7, Τηλ.: 210324678,www.frissirasmuseum.com
No comments:
Post a Comment