Είναι γνωστό ότι συχνά οι ειδήσεις δοκιμάζουν την υπομονή μας. Όμως, ακόμη πιο έντονα δοκιμάζουν τα συναισθηματικά αντανακλαστικά μας, τη διασπορά των αντιδράσεών μας στην κλίμακα των συναισθημάτων. Να μια χαρακτηριστική σταχυολόγηση ειδήσεων και συναισθημάτων.«Περίπου 40 μεγάλα, αιωνόβια δέντρα έκοψαν σήμερα το πρωί συνεργεία του Δήμου Αθηναίων στην πλατεία Αμερικής, στο πάρκο που βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κύπρου. Στην περιοχή επικράτησε ένταση μεταξύ κατοίκων που αντιδρούν στην κοπή των δέντρων και του συνεργείου του Δήμου.
Τη μήνι των κατοίκων μάλιστα δέχθηκαν και οι μπουλντόζες, αφού πολίτες ξεφούσκωσαν τα λάστιχά τους. Το μεσημέρι, κατά την αποχώρηση του ενός οχήματος του Δήμου, οι κάτοικοι εκτόξευσαν πέτρες εναντίον του. Οι αστυνομικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν δακρυγόνα για να απωθήσουν τους συγκεντρωμένους και να αποχωρήσει το όχημα. O Δήμος σχεδιάζει την κατασκευή υπόγειου χώρου στάθμευσης και υπόσχεται να αποκαταστήσει το φυσικό περιβάλλον στην περιοχή με δενδροφύτευση μετά το πέρας των εργασιών.» Από τα Νέα. Εδώ δοκιμάζουμε μια μεγάλη γκάμα συναισθημάτων, ένα πραγματικό fusion: έκπληξη, θυμός, αγανάκτηση, μελαγχολία.
«Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος και συγγραφέας Τζον Απντάικ πέθανε την Τρίτη σε ηλικία 76 ετών. Ο Απντάικ είχε στο ενεργητικό του 50 βιβλία, αρκετά από τα οποία έφτασαν ψηλά στον πίνακα των πωλήσεων. Έγραψε νουβέλες, σύντομες ιστορίες, ποίηση και έργα κριτικής. Τιμήθηκε δύο φορές με το βραβείο Πούλιζερ, δύο φορές με το National Book Award και σχεδόν όλα τα μεγάλα λογοτεχνικά βραβεία των ΗΠΑ.Γεννημένος τον Μάρτιο 1932, σε εποχή μεγάλης οικονομικής κρίσης, ο Τζον Απντάικ κατέγραψε στο έργο του τη δύσκολη περίοδο πριν από τον Πόλεμο και την άνοδο των μεταπολεμικών χρόνων. Δεν έλειψαν πάντως και οι συγκρούσεις με άλλους λογοτέχνες και η κριτική ότι ήταν απολογητής του κατεστημένου.»
Από το in.gr. Θλίψη και η συναίσθηση ότι μια φωνή, της οποίας την επαναληπτική ηχώ ήθελες να ακούς, χάθηκε.«Ο Τσε προδόθηκε από τον Φιντέλ Κάστρο έπειτα από εντολή της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτό ισχυρίζεται ένας πρώην σύντροφος του μυθικού επαναστάτη και τελευταίος μάρτυρας της πορείας στη ζούγκλα της Βολιβίας που οδήγησε στη σύλληψη του Γκεβάρα στις 8 Οκτωβρίου του 1967 και στην εκτέλεσή του την επομένη. Ο Νταριέλ Αλαρκόν Ραμίρεζ, "Μπενίνιο" την εποχή της κουβανέζικης επανάστασης, ζει από το 1996 στο Παρίσι. Από το καθεστώς του Κάστρο έχει καταδικαστεί σε θάνατο με την κατηγορία της προδοσίας. Γι' αυτόν ο Τσε Γκεβάρα ήταν ένας σύντροφος και αδερφός που τον έμαθε γραφή και ανάγνωση.
Όπως λέει στην Corriere della Sera, το αντάρτικο στη Βολιβία ήταν μια "θανάσιμη παγίδα", την οποία είχαν στήσει ο Φιντέλ Κάστρο και η Σοβιετική Ενωση. "Θέλαμε να εξάγουμε την επανάσταση. Μας εγκατέλειψαν στη ζούγκλα. Ο Τσε πήγε να συναντήσει τον θάνατο ξέροντας ότι τον είχαν προδώσει. Στις 9 Οκτωβρίου του 1967 ήμασταν μερικά μέτρα από το σχολείο που τον κρατούσε φυλακισμένο ο βολιβιανός στρατός. Είχαμε σκορπιστεί. Αλλιώς θα είχαμε προσπαθήσει να τον απελευθερώσουμε", διηγείται.» Από τα Νέα. Η αίσθηση πως η ιστορία δεν σταματά να γράφεται. Μαζί με την πικρή γεύση πως είδωλα και άσπιλες εικόνες δεν υπάρχουν.
No comments:
Post a Comment