Ο πατέρας, ξυλοκόπος και γεωργός, φυλακίστηκε (1943-1945) σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί. Μισό αιώνα μετά, ο γιος έφτιαξε κι έπαιξε σε μια υπέροχη κινηματογραφική ταινία, όπου αναδεικνύονταν οι άθλιες συνθήκες που αντιμετώπισαν οι Εβραίοι κρατούμενοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.«Είμαι περήφανος που ο γιος μου βρήκε τον τρόπο να μου παρατείνει τη ζωή, κάνοντάς με να κλάψω από ευτυχία» δήλωσε το 1997 ο Λουίτζι Μπενίνι, μετά την απονομή του βραβείου Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας και α' ανδρικού ρόλου στο Ρομπέρτο Μπενίνι για το φιλμ «Η ζωή είναι ωραία».
Δυστυχώς πέθανε εφτά χρόνια αργότερα - έτσι δεν μπόρεσε να νιώσει ξανά περήφανος για την υποδειγματική παρέμβαση του γιου του, αυτή τη φορά με αφορμή ένα ανόητο, σεξιστικό τραγουδάκι - στο φεστιβάλ του Σαν Ρέμο (28/02/2009) - του 36χρονου Μιλανέζου Τζουζέπε Πόβια, με τίτλο «Ο Λούκα ήταν γκέι». «Οι ομοφυλόφιλοι μας έχουν δώσει χιλιάδες πράγματα και τους οφείλουμε χιλιάδες πράγματα - ακριβώς όπως και στους ετεροφυλόφιλους. Για να καταλάβουμε τον παραλογισμό και τη γελοιότητα του πράγματος, γνωρίζετε ότι οι ομοφυλόφιλοι πέρασαν όλα τα μαρτύρια, ότι βασανίστηκαν και θανατώθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης; Και ξέρετε γιατί;
Γιατί αγάπησαν έναν άλλον άνθρωπο. Αυτό ήταν το φριχτό τους έγκλημα»: Με δυνατά λόγια ο σπουδαίος Ιταλός καλλιτέχνης κόλλησε στον τοίχο όλους όσοι επιμένουν να κινούνται στον 21ο αιώνα, αλλά να ζουν στο Μεσαίωνα (δείτε το βίντεο στο gayrightsgreece.blogspot.com/2009/03/blog-post.html ).Στο πρόσφατο ανέβασμα - για πρώτη φορά στην Ελλάδα - της όπερας «Ρούσαλκα» («Νεράιδα»), του Τσέχου συνθέτη Αντονίν Ντβόρζακ, η Γαλλίδα σκηνοθέτιδα Μαριόν Βάσερμαν, αντλώντας την έμπνευσή της από το βίο του Λουδοβίκου Β', του βασιλιά της Βαυαρίας, που (όπως δήλωσε η ίδια στην Ελευθεροτυπία, 01/03/2009) «βασανίστηκε πολύ από τη σύγκρουση της λογικής με το συναίσθημα, από το διχασμό ανάμεσα στην ομοφυλοφιλία και τις επιταγές του αξιώματός του», έβαλε τον πρωταγωνιστή πρίγκιπα να φιλά έναν άλλο άντρα - στην πραγματικότητα, όμως, το είδωλό του στον καθρέφτη!Αποτέλεσμα;
Για «αλλοίωση» του λιμπρέτου και «ακραίες σκηνές» διαμαρτυρήθηκε εγγράφως (!) στη διοίκηση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, το δ.σ. της ορχήστρας της, και μοίρασε κι ένα φυλλάδιο στο κοινό με το... βαθύτατα παραπλανητικό τίτλο «Λίγα λόγια για το έργο». Ξέχασε, βλέπετε, η κα Βάσερμαν, προτού σκηνοθετήσει όπως γουστάρει, να ρωτήσει... τα δημοσιοϋπαλληλικά βιολιά και τα φλάουτα της Λυρικής. Κρίμα που δεν μεταδόθηκε και τηλεοπτικά η «Ρούσαλκα» - μετά το «φιλί Παπακαλιάτη» το ΕΣΡ θα γνώριζε νέες πιένες με το «φιλί Λουδοβίκου»... «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αμαρτία από τη βλακεία» ανέφερε στο χειμαρρώδη λόγο του στο Σαν Ρέμο ο Ρομπέρτο Μπενίνι.
-ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΤ. ΑΝΔΡΙΑΝΕΣΗΣ -
Thursday, October 15, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment